Dom handlowy Senior w Radomiu ma się stać „Uliczką jedzenia”, czyli przybytkiem kulinarnym z przysmakami z różnych stron świata

- Jesteśmy już po wszystkich uzgodnieniach z konserwatorem zabytków. Chcemy wszystkie prace adaptacyjne w budynku przeprowadzić sprawnie, a to ma związek też ze spodziewanym większym ruchem w mieście związanym między innymi z uruchomieniem lotniska. Dużo będzie też zależało od inwencji najemców, którym spodoba się nasz pomysł i zechcą uczestniczyć w tym przedsięwzięciu – mówi Stanisław Staniszewski, właściciel Seniora. Nie ukrywa, że inspiracją dla jego pomysłu była reaktywacji i zmiana przeznaczenia jaka dokonała się w znanej wszystkim warszawiakom Hali „Koszyki”. To wzniesiona w latach 1906-1908 przy ulicy Koszykowej w Warszawie hala targowa, która przechodziła różne koleje losu, aż w 2016 roku stała się wyjątkowym w mieście punktem towarzyskim i kulinarnym, gdzie można zjeść w kilkunastu restauracjach i barach lub kupić produkty spożywcze do domu.

Dom towarowy Senior ma sporą szansę, aby powtórzyć sukces twórców warszawskiego przybytku handlowego i kulinarnego, choć oczywiście w mniejszej skali. Hala „Koszyki” to śródmieście stolicy. Dom towarowy Senior zlokalizowany jest w ścisłym centrum Radomia, w połowie drogi między Galerią Słoneczną a Placem Konstytucji, blisko deptaka i bardzo blisko budowanego właśnie najbardziej reprezentacyjnego w Radomiu hotelu Hilton Garden Inn.

Hala targowa przy Placu Jagiellońskim 8 ma swoją długą i ciekawą historię. Opisano ją w Retropedii Radomia. Zbudowano została w 1898 roku według projektu architekta miejskiego Augusta Zalewskiego. Zwyczajowe i potoczne nazwy obiektu to Rajszula, Jatki, Senior, Radomskie Sukiennice. Oto historia obiektu opisana w Retropedii Radomia za Encyklopedią Radomia autorstwa J. Sekulskiego: „W roku 1875 władze miejskie postanowiły poprawić warunki handlowe w mieście. Targowisko zlokalizowane przy ulicach Wałowej i Podwale zdominowane było przez handlarzy pochodzenia żydowskiego. Postanowiono zorganizować drugie targowisko na byłym placu ujeżdżalni koni zwanym z niemieckiego “Rajtszulą”. Pierwotnie władze miejskie nie myślały o budowie hali targowej, handel nadal odbywał się na wolnym powietrzu.

W 1893 r. władze gubernialne poleciły prezydentowi miasta opracować projekt zagospodarowania nowego placu bazarowego. Decyzję tę uzasadniano tym, że należy podnieść warunki handlu oraz, że mieszkańcy powinni mieć wybór targowiska na którym się zaopatrują podstawowe produkty spożywcze. Nie wykluczone że był to także wyraz antysemityzmu rosyjskich władz gubernialnych. Władze miejskie na polecenie władz gubernialnych zareagowały dopiero trzy lata później. Plac wybrukowano, a w sierpniu 1896 r. August Zalewski przedłożył plany budowy hali targowej. Nie wiemy ile trwała budowa hali. Do naszych czasów zachował się protokół odbioru z 1898 r., sporządzony przez komisję techniczno-budowlaną, w którym stwierdzono, że budynek “nadaje się do użytku”.

Początkowo handlowano w hali głównie mięsem i jego przetworami, do wszystkich stoisk handlowych doprowadzona była woda. Z czasami okupacji związany jest ciekawy epizod z dziejów hali targowej, kiedy to nad prawidłowością … kiszenia się kapusty w tutejszych piwnicach czuwał młody Andrzej Wajda. Plac Jagielloński, na którym znajduje się hala targowa, funkcję handlową pełnił do początku lat 50. XX wieku. Po II wojnie światowej hala przeszła na własność Państwowego Przedsiębiorstwa Handlu Wewnętrznego. W 1948 r. została gruntownie zmodernizowana i umieszczono w niej Państwowy Dom Towarowy “Senior”. W roku 1995 nabył halę prywatny przedsiębiorca, który po przeprowadzeniu generalnego remontu przywrócił hali pierwotne walory architektoniczne. Dawna Hala Targowa nadal pełni funkcje handlowe jako Dom Towarowy “Senior”.