Uroczysta inauguracja XV Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego w Teatrze Powszechnym w Radomiu i pierwsze spektakle

- To uroczysta chwila dla Radomia i naszego teatru - powiedziała do gości i widzów ze sceny Małgorzata Potocka, witając wszystkich przybyłych. - Dodam zaraz, że jesteśmy obecni nie tylko w Radomiu, bo są z nami przedstawiciele programów telewizyjnych. Cieszymy się, że nasz festiwal ma coraz większą widownię - mówiła Małgorzata Potocka, przypominając, że 11 października, o godzinie 20,10, TVP Kultura pokaże radomską "Ferdydurke" w reżyserii Aliny Moś-Kerger.

Dyrektor Potocka podziękowała też wszystkim, którzy przyczynili się do organizacji XV już edycji festiwalu: Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego, władzom Radomia i sponsorom, a także wszystkim pracownikom radomskiego teatru i wolontariuszom, którzy będą pomagać w wydarzeniach festiwalowych.

Nie mogło się obyć oczywiście od pozdrowień do Rity Gombrowicz, honorowej patronce festiwalu. Wdowa po pisarzu z ekranu pogratulowała wytrwałości w organizowaniu festiwali, które zapoczątkował w roku 1993 "Wojtek Kępczyński".

- Cieszę się, że to właśnie Radom stał się miejscem, w którym spotykają się miłośnicy Gombrowicza - podkreśliła Rita Gombrowicz zachęcając do oglądania prezentowanych przedstawień słowami z gombrowiczowskiej: "Operetki": "Więc do galopu! Pędźmy w cwał!".

W imieniu władz miasta za zorganizowanie po raz kolejny festiwalu dziękował wiceprezydent, Jerzy Zawodnik. - Jest to festiwal międzynarodowy - w tym roku wystąpią u nas zespoły nie tylko polskie, ale i z Argentyny oraz Japonii. Świat się zmienia, ale jak widać to, co napisał Gombrowicz, jest wciąż ważne i aktualne - powiedział Jerzy Zawodnik. Dyrektor Małgorzata Potocka poprosiła na scenę Macieja Bargiełowskiego, który wraz z Wojciechem Kępczyńskim dał początek festiwalowi. - Jestem na każdym festiwalu. I cieszę się, że jest kontynuowany - podkreślił Maciej Bargiełowski.

Po tej krótkiej gali rozpoczęło się pierwsze przedstawienie. Była to " Iwona, Księżniczka Burgunda" w wykonaniu Teatr im. W. Siemaszkowej z Rzeszowa, w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza. Ta sztuka Gombrowicza, w której komedia przenika się z tragedią, snująca opowieść o fikcyjnej rodzinie królewskiej, której dobre samopoczucie i megalomania zostają zburzone przez pojawienie się dziewczyny o imieniu Iwona, jest często pokazywana na festiwalu. A efekt jest jeden :przerażona i zalękniona w sobie tajemnicza bohaterka doprowadza do dekonstrukcji i zrujnowania nadętej i zakłamanej struktury dworu. Dworu jako rodziny, która odsłaniając swoje wstydliwe tajemnice i sekrety o mały włos nie doprowadza samej siebie do katastrofy i upadku.

Gombrowicz w pierwszym, napisanym jeszcze przed wojną, dramacie daje zapis mechanizmów i społecznych konwenansów, a przede wszystkim próbuje przedstawić sytuację człowieka uwikłanego w relacje z innymi. To także rzecz o niemożności wyłamania się spod presji otoczenia. Zbuntowany chwilowo Filip klęka przed zwłokami Iwony, bo nie można przecież stać gdy wszyscy klęczą.

W tej "Iwonie" we współczesnych szatach wystąpili: Justyna Król, Mariola Łabno-Flaumenhaft, Małgorzata Machowska, Dagny Mikoś, Barbara Napieraj, Robert Chodur, Waldemar Czyszak, Marek Kępiński, Wojciech Kwiatkowski (gościnnie), Adam Mężyk, Mateusz Mikoś, Piotr Mieczysław Napieraj, i Kacper Pilch (gościnnie). Scenografię i kostiumy przygotował Maciej Preyer a autorem muzyki jest Mateusz Śmigasiewicz.

Wieczorem także na scenie kameralnej Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu przedstawił "Zbrodnię z premedytacją". To pełna absurdu parodia kryminału będąca relacją ze śledztwa w sprawie zbrodni, do której nie doszło. Do wiejskiej posiadłości K. w celu uregulowania spraw urzędowych przybywa sędzia śledczy. Mimo że wizyta jest zapowiedziana, nikt nie oczekuje go na stacji. Kiedy dociera do celu, zostaje przyjęty przez domowników niczym niespodziewany gość. Wreszcie podczas obiadu w sztywnej, pełnej napięcia atmosferze, domownicy wyznają śledczemu, że pan domu zmarł w nocy...

Trzeba dodać, że premiera tej właśnie sztuki w reżyserii Zbigniewa Brzozy otworzyła I Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski w 1993 roku. Tym razem "Zbrodnię" wyreżyserował Błażej Peszek, na członków nieszczęsnej rodziny zagrali Izabela Brejtkop, Joanna Zagórska i Michał Węgrzyński, Śledczym jest Adam Majewski i a "duchem przewodnim" przedstawienia, Lokajem - Piotr Kondrat.

Scenografię i kostiumy przygotował Michał Dracz, a muzykę skomponował Wojtek Kiwer. Przedstawienie - a była to premiera! publiczność przyjęła bardzo dobrze. Pierwszego dnia festiwalu widzom przedstawiono też jury, która oceniać będzie pokazywane spektakle. Przewodniczy mu Bożena Sawicka.

Główną nagrodą XV Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego będzie „Kapelusz Gombrowicza” dla najlepszego spektaklu Rzeźbę, według pomysłu Małgorzaty Potockiej, wykonała Marzenna Olszewska – Bałka. Do czyich rąk Kapelusz trafi w tym roku? Dowiemy się już 15 października.

Uroczystej inauguracji XV Międzynarodowego Festiwalu Gombrowiczowskiego towarzyszyło otwarcie wystaw towarzyszących festiwalowi: pokonkursowej wystawy plakatów gombrowiczowskich oraz wystawy „Iwona, księżniczka Burgunda” . Oglądać je można cały czas w foyer teatru. Jak zwykle wychodzi też Gazeta Festiwalowa redagowana przez młodzież pod kierunkiem Jarosława Basaja.