Żołnierze Wojsk Obrony Terytorialnej uczcili rocznicę Powstania Warszawskiego

Również żołnierze 62. Batalionu Lekkiej Piechoty w Radomiu upamiętnili 76. rocznicę Powstania Warszawskiego. W sobotę 1 sierpnia o godzinie 21.00 w siedmiu miastach powiatowych terytorialsi złożyli kwiaty i zapalili znicze w miejscach pamięci, a powagi uroczystości nadały rozpalone pochodnie.

Dzwony i syreny w Radomiu

Puntkualnie o godzinie 17. w wielu miejscowościach w Regionie Radomskim rozbrzmiały kościelne dzwony i syreny alarmowe. W ten sposób uczczona została tak zwana „Godzina W”, która symbolizuje wybuch Powstania Warszawskiego 1 sierpnia 1944 roku.

Mieszkańcy Radomia i innych miejscowości przystawali na minutę, aby uczcić pamięć tysięcy bohaterów, którzy przez dwa miesiące stawiali czoła hitlerowskiej machinie wojennej.

Żołnierze uczcili pamięć Powstańców

Powstańców uczcili również żołnierze z Wojsk Obrony Terytorialnej. O godzinie 21. pojawili się z pochodniami przy Pomniku Armii Krajowej na ulicy Niedziałkowskiego w Radomiu. Wojskowi złożyli też kwiaty i znicze przy pomniku.

- Żołnierze Wojsk Obrony Terytorialnej, jako kontynuatorzy tradycji Armii Krajowej w sposób szczególny na ziemi radomskiej, uczcili pamięć bohaterów, również ludności cywilnej, która w tak dramatycznych okolicznościach poświęciła swoje życie - mówi podpułkownik Łukasz Baranowski, dowódca 62. Batalionu Lekkiej Piechoty w Radomiu.

Żołnierze oprócz Radomia pojawili się również w miastach powiatowych naszego regionu.

Dwa miesiące heroicznej walki

Powstanie Warszawskie wybuchło 1. sierpnia 1944 roku. Do walki z hitlerowcami stanęło około 50 tysięcy powstańców. Początkowo zryw miał trwać przez kilka dni, jednak ostatecznie walki trwały przez nieco ponad dwa miesiące. Zryw ten został zorganizowany przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza”. Był to największy zryw ruchu oporu w okupowanej Europie.

W czasie walk zginęło niemal 20 tysięcy powstańców, a drugie tyle zostało rannych. Jednak to straty wśród ludności cywilnej były najbardziej przerażające. Podczas powstania zginęło około 200 tysięcy mieszkańców Warszawy. Kolejnych pół miliona zostało wypędzonych ze stolicy. Wielu z nich trafiło do obozów koncentracyjnych. Po upadku powstania wojska niemieckie zrównały z ziemią niemal całą Warszawę.