Zabytkowy Dworzec Kolejowy w Radomiu na archiwalnych zdjęciach. Zobacz, co zmieniało się w ciągu lat

Idea budowy radomskiej stacji wynikała z projektu z 1856 r., który zakładał budowę linii fabryczno-górniczej, mającej na celu dostarczenie węgla do fabryk. Kolej Dęblińsko (Iwanogrodzka) – Dąbrowska wybudowana została w latach 1882-1885 przez przedstawicieli ówczesnej elity finansowej, właścicieli ziemskich, przemysłowców i bankierów, zrzeszonych w Towarzystwie Akcyjnym Drogi Żelaznej Iwanogrodzko-Dąbrowskiej (był wśród nich urodzony w Radomiu Jan Giotlib Bloch – „król kolei polskich”).

Powstały w tamtym czasie zespół budynków kolejowych obejmował dworzec, Warsztaty Mechaniczne (m.in. „Zborny Cech”) złożone z licznych budynków murowanych i drewnianych oraz wodociąg. Najbardziej reprezentatywny z nich – budynek dworca zaprojektowany został przez Adolfa Schimmelpfenniga, a wzniesiony na gruntach wsi Prędocinek jako dwukondygnacyjny budynek wyposażony nawet w wodociągi. Lokalizacja obiektu wyznaczyła kierunki rozwoju zabudowy na kolejne dziesięciolecia – od reprezentacyjnej ul. Lubelskiej (ob. Żeromskiego) wyznaczono arterie łączące śródmieście z dworcem.

Budowa dworca zakończona została 10 lat po uruchomieniu całej linii kolejowej. Ówczesny Radom, liczący przeszło 14 tysięcy stałych mieszkańców stał się ważnym węzłem komunikacyjnym Królestwa Polskiego, co przyczyniło się w oczywisty sposób do rozwoju gospodarczego miasta i jego okolic. W latach 1899-1900 linię upaństwowiono i przemianowano na Nadwiślańską Rządową Kolei Żelazną. W 1914 r. Niemcy opuszczając Radom wysadzili w powietrze warsztaty i magazyny kolejowe, natomiast w lipcu 1915 r. kolejnych zniszczeń dokonali wycofujący się z miasta Rosjanie, paląc dworzec i niszcząc warsztaty kolejowe. Dworzec odbudowali okupujący Radom Austriacy.

W latach 1916-1917 odnowiono budynek dworca dokonując zmian w wyglądzie elewacji frontowej likwidując schody na osi środkowej, modyfikując też szczyt (który miał odmienną, łukową formę i ujęty był dwoma obeliskami) oraz kształt dachu i wykrój części okien. Z rąk okupantów dworzec został wyzwolony w dniach 2-3 listopada 1918 r.

W latach 1989-1992 przeprowadzono generalny remont dworca według projektu Jerzego Bortkiewicza, podczas którego całkowicie zmieniono układ i wystrój wnętrza oraz dobudowano pawilon poczekalni. W latach 2012-2013 odnowiono budynek dworca, a w 2015 r. zmodernizowano i przebudowano stację i perony, dzięki czemu świadectwa przeszłości dostosowane zostały do współczesnych potrzeb.